Toverdoosje

Dit is Neptune, een Tovertalent waar Hans Klok nog een puntje aan kan zuigen. Via een microfoon komt er geluid in het doosje en dan…Hocus Pocus Pilatus Pas…tovert hij er elektrische signalen uit! Die stromen als een razende via een snoertje en zendspoel naar mijn implantaat en de elektroden leveren het af bij mijn gehoorzenuw. Het gevolg? Een spektakel van elektronische sounds waar mijn hersenen nog even de juiste informatie aan moeten koppelen 😉 Ik heb een hele grote geluidskelder in mijn hoofd, maar die is de afgelopen jaren achter slot en grendel gezet. De goochelaar moet dus nog even de juiste sleutels vinden…Ik heb nog een lange weg te gaan, maar laat ik beginnen met dag 1!

SURPRISE
Gisteren, op 19 april mocht ik de Neptune (deel 2 van het Cochleair Implantaat CI) in
ontvangst nemen. Bewapend met een rugzak vol waarschuwingen van mijn voorgangers fietste ik naar het Erasmus MC. Een greep uit de wijze lessen:
“In het begin hoor je nog niks hoor!”
“Het is een TAKKE herrie!”
“Alles lijkt één grote panfluit in de eerste week”
“Houd je verwachtingen de eerste dagen laag”
“Alleen maar marsmannetjes”
Je begrijpt: ik maakte me geen illusies…
Ik werd hartelijk ontvangen door de audioloog, die mij opwachtte met een mega groot pakket, Sinterklaas was er niks bij. Ieder doosje had weer een eigen doosje of een zakje met toeters, bellen en gebruiksaanwijzingen. Toen alles zo’n beetje uitgepakt en bekeken was, werd ik aangesloten op de computer en gingen we “Live”.

INTERGALACTIC
Ken je nog dat nummer Intergalactic van Beastie Boys? Daar moest ik gelijk aan denken toen ik de eerste tonen hoorde. Allemaal buitenaardse computersounds met een echo of een soort ruis. De logopedist speelde op drie instrumenten en ik hoorde een verschil in sounds tussen de Triangel en de Trommel. De Triangel klonk zelfs een beetje normaal!

ELEKTROSALSA
Mijn vader zette in de auto een Salsa cd’tje op en dat was hilarisch! Met mijn linkeroor hoorde ik een paar instrumenten en toen ik dat oor dus dicht deed, kwam er een elektrische variant in mijn rechteroor. Ik kon natuurlijk niks maken van die geluiden, maar het ritme van de Bongo was een melodieuze bliep. Ik moest echt de hele tijd lachen in de auto. Heel schattig vond ik het.

E.T. PHONE HOME
Toen ik bij mijn ouders’ huis aankwam, wilde mijn moeder gelijk woordjes met me oefenen. Dagen, maanden en kleuren. Het is best verwarrend, omdat ik met mijn linkeroor dus ook nog wel hoor. Dus weer even een vinger in mijn linkeroor en alleen concentreren op de elektrische informatie. Ik kon aan haar mond zien welke woorden ze maakte en op een gegeven moment hoorde ik een marsmannetje die bibberend zei: OEwWHa. En dat was dan woensdag! Zo bizar om zulke geluiden te horen uit mijn moeders mond, ik kwam niet meer bij.

FANTOOMGELUID
Mijn gehoorzenuw is weer uit z’n winterslaap gedrild, zoveel is zeker! Toen ik het toverdoosje uitzette, bleven de bliebjes, echoos en het ruis nog lang nazingen in mijn hoofd. Ik was helemaal in de war en nam het zelfs mee in mijn dromen. Hoe dan ook een bijzondere ervaring al op de eerste dag. Ik heb er een goed gevoel bij en kijk uit naar mijn volgende belevingen!